O książce: 2015 / "Arina tego dnia zasnęła szczęśliwa. Marzyła o wejściu na plan. Cóż, tak, sama Arina nie chodzi na tańce i śpiew, ale uwielbia śpiewać i tańczyć, jednak robi to w domu, gdy nikt nie widzi. Na przykład sprząta mieszkanie, zanim przyjedzie jego matka i zaśpiewa. Albo odkurza i tańczy… A Arina miała podobny sen. To tak, jakby ona w pięknej sukni z szeroką spódnicą, w błyszczących butach, z włosami skręconymi w loki (a nie ze zwykłym kucykiem z tyłu głowy) tańczyła walca w ogromnej sali, a jej koledzy i koleżanki z klasy w pobliżu stoją inni ludzie - wielu, wielu! - i wszyscy klaszczą w dłonie i uśmiechają się do niej radośnie. Ponieważ pięknie tańczy i ludzie lubią ją oglądać. Cóż, to tak, jakby Arina dała każdemu prezent czy coś…»